Lees hier wat anderen vinden van Memmesoarch Wij Dragen
Wil jij ook jouw ervaring met Memmesoarch Wij Dragen delen? Stuur je reactie dan per mail en vermeld er bij of je naam er bij mag of dat je een verzonnen naam bij je rectie wilt plaatsen. Reviews via social media worden met werkelijke naam geplaatst.
L. Geboortetraumatherapie
De bevalling van onze eerste dochter was prachtig, tot het moment dat ze niet verder leek te komen. Ik zat heerlijk in bad, maar toen alles stagneerde werd in overleg besloten uit bad te gaan. We hebben nog wat dingen geprobeerd, maar al snel werd besloten dat de gynaecoloog moest komen om over te gaan tot een vacuüm verlossing. Ik was volledig uitgeput, kon amper nog persen op een wee, dus na 5 kwartier persen riep ik letterlijk.. Help me maar.
Zo geschiedde en daar was ze, onze prachtige dochter. Maar shit, ik had het niet zelf gedaan en iedere keer als ik de plek op haar hoofd zag door de vacuümpomp, voelde ik me ZO ZO schuldig. Om mij heen zeiden mensen: maar je hebt in ieder geval een gezonde dochter, zonder de pomp waren jullie er waarschijnlijk beide niet meer geweest, wees blij dat het geen keizersnee is geworden, tot je hebt het echt zo knap gedaan, want in deze ligging was het niemand gelukt en onder het algemeen eindigt dit in een keizersnee. Tja, dat moest ik dan maar aannemen, maar voelen deed ik het niet.
Het herstel na m'n bevalling duurde lang en ik was echt gebroken. Kraamtranen? Hele rivieren heb ik gehuild. Mentale inspanning? Lukte niet.. en zorgen voor mijn dochter? Niemand op de wereld kon voor haar zorgen, behalve ikzelf en ik kon haar dan ook echt niet loslaten.
Langzaamaan ging het beter met me en stapte ik min of meer over het gevoel heen van m'n bevalling. Want, men had ook wel gelijk, ik had dit nooit gered alleen en ach... Zo erg is het toch niet?
Tot ik weer zwanger raakte en boem, daar waren alle gevoelens weer in alle hevigheid en ik wist, hier moet ik iets mee... Ik wilde namelijk niet 'op slot' gaan tijdens de bevalling en ik vond dat dit kindje een nieuwe start verdiende en mijn vorige ervaring, mijn ervaring met dit kindje niet in de weg mocht staan.
Via een vriendin kwam ik in contact met Jantina. Het eerste contact voelde meteen al zo vertrouwd en ook haar werkwijze sprak me aan.
We spraken af voor een herstelgesprek en ik keek er best wel tegenop. Ik dacht, dit gaat heftig en emotioneel worden. Maar niets van dat alles. Het was ZO'N bijzonder gesprek en alles viel op z'n plek en klopte ineens. Ik had m'n badbevalling vaak gevisualiseerd en in dat beeld keek mijn dochter mij aan terwijl ze geboren werd. En ineens realiseerde ik me, dat baby's juist naar beneden kijkend worden geboren. En ik snapte ineens dat ik al die tijd dus heb geweten dat ze zo lag en ik hulp nodig zou hebben, en me daarom ook heb laten helpen uiteindelijk.
Ik voelde me ZO licht na dit gesprek. Had ik dit maar veeeel eerder gedaan. Ik had echt niet het gevoel dat ik zo'n heftig trauma had en dat dit zo'n impact op mij heeft gehad. Daardoor heb ik onbewust zo lang met dit trauma rond gelopen. Ik had geen idee van wat er allemaal wel niet mee samenhangt (je kind niet los kunnen laten bijvoorbeeld), en zo waren nog een paar trauma's ontstaan. Uiteindelijk na 3 herstelgesprekken kreeg alles z'n plekje en kon ik me richten op de komst van onze nieuwe spruit.
Ook daarin begeleidde Jantina mij fantastisch. Samen hebben we een geboortewens opgesteld, de bevalling gevisualiseerd en vastgesteld welke punten ik nodig had om in vertrouwen te kunnen bevallen.
Vlak voor de bevalling waren er een paar pittige momentjes, ik moest bijvoorbeeld voor echo ivm een stuitligging. Het moment dat de verloskundige haar twijfel uitsprak over de ligging, had ik eigenlijk neiging haar uit te lachen, omdat ik zeker wist dat ze goed lag. Maar toch twijfel je en word je heel onzeker. Ook toen was Jantina er voor me, en wat bleek? Ze lag inderdaad goed, dus weer een bevestiging dat ik echt op m'n gevoel mocht vertrouwen.
Daarnaast is onze dochter uiteindelijk geboren met 41+6. De keuzes die we moesten maken ivm het overtijd zijn stonden haaks op het gevoel van vertrouwen hebben, maar ook in deze periode kon ik op Jantina bouwen.
De uiteindelijke bevalling was prach-tig. Compleet anders dan ik voor ogen had, maar wel precies zoals ik het wilde. Ik ging voor een badbevalling, maar na ongeveer 10 min in bad concludeerden m'n man, verloskundige en ik dat ik het niet kon vinden. Dus hup, uit bad. En juist omdat ik voor mezelf had besloten te luisteren naar m'n lichaam en autonome keuzes te maken, kon ik zo makkelijk switchen en m'n plan bijstellen. Mijn wens was zo veel mogelijk een hands-off bevalling en alles vanuit autonomie en daar gaf de verloskundige me alle ruimte toe. Uiteindelijk na veelvuldig en goed overleg heeft zij toch mijn vliezen geprikt, omdat voor mij het zelf uit kunnen drijven nu zwaarder woog dan het feit dat ik dat kleine duwtje nodig had, misschien net iets eerder dan dat m'n lichaam dit had bedacht. En m'n vliezen waren nog niet geprikt, of twee persweeën later was onze dochter er al.
Ook in dit geval, wist ik eigenlijk al dat de bevalling zo zou 'beginnen'. Iedere keer dat ik mijn bevalling visualiseerde zag ik gebroken vliezen voor me, op de klassieke filmscenario manier zeg maar. Dat vond ik gek, want ik weet dat die kans zeer klein is. Maar, mijn beeld bleek toch te kloppen, want de gebroken vliezen waren inderdaad een soort van startpunt dat ik nodig had. Dus waarschijnlijk heb ik ook in dit geval me er daarom aan over kunnen geven. Én deze keer was het volledig mijn eigen keuze op een door mij gekozen moment. De verloskundige had het namelijk al eerder aangeboden, maar toen voelde het nog niet goed. Het gevoel dat de keus aan mij is geweest, dat is alles bepalend geweest.
In de kraamweek kwam Jantina langs om ons intensieve traject af te ronden. En ik kon haar met zoveel trots vertellen over mijn bevalling! Compleet anders, maar precies zoals ik wilde. En de kers op de taart? Ik ben bij beide meisjes in exáct dezelfde kamer bevallen in het ziekenhuis. Het feit dat ik me volledig op m'n gemak kon voelen op een plek waar ik eerder een trauma opliep, maakte het cirkeltje rond. Dát is het ultieme bewijs dat ik volledig hersteld ben van mijn trauma('s), vertelde Jantina me. En dat allemaal door een ogenschijnlijk simpele gesprekstechniek en iemand die er voor je is en onvoorwaardelijk luistert. Ik durf te stellen, dat het mijn leven heeft veranderd en daar ben ik Jantina eeuwig dankbaar voor!
Sanne Geboortetraumatherapie en zwangerschapsbegeleiding
R.K. Begeleiding na een fertiliteitstraject
Karin Coaching op basis van geboortepatronen
Petra Draagadvies op maat
Carla Draagadvies op maat
"Superfijn en duidelijk advies gekregen" 👍🏻😊 😊